ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ - ΣΜΟΛΙΚΑΣ

       ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ θα αποτελέσουν μια σειρά από αναρτήσεις που θα έχουν ώς σκοπό την όσο το δυνατόν καλύτερη παρουσίαση όλων των βουνών που βρίσκονται στα γεωγραφικά όρια της περιφέρειας της Ηπείρου.

    Ως γνωστόν η Ηπειρος είναι το ορεινότερο γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδας, με χαρακτηριστικό ''τοίχος'' την οροσειρά της Πίνδου, που την χωρίζει από την Δυτ. Μακεδονία και Θεσσαλία. Το αναγλυφό της χαρακτηρίζεται από πολλά βουνά το ένα κοντά στο άλλο, και με πολλές κορυφές πάνω από τα 2000 μετρα.

      Η σειρά της παρουσίασης των βουνών θα γίνεται με βάση το υψόμετρο, οπότε δεν χρειάζεται ερώτημα....Ξεκινάμε με ΣΜΟΛΙΚΑ.......

ΣΜΟΛΙΚΑΣ  - ΥΨ  2.637 μ.

Γενικα:  

     Είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας μετά τον Όλυμπο. Αποτελούν μαζί με το Γράμμο, το Βόρειο τμήμα της οροσειράς της Πίνδου και χωρίζει τους νομούς Ιωαννίνων - Γρεβενών. Το μεγαλύτερο μέρος του ορεινού όγκου βρίσκεται στο νομό Ιωαννίνων. Ψηλότερη κορυφή του είναι ο Γερο-Σμόλικας στα 2.637 μ . 

      Αλλες ψηλές κορυφές του είναι: η Μόσια Ι με υψόμετρο 2.611 μ, η Μόσια ΙΙ με υψόμετρο 2.554 μ, ο Καπετάν Τσεκούρας με υψόμετρο 2.253 μ, το Μπογδάνι ή Βούζι στα 2.239 μ, η Μισσοραχη με υψόμετρο 2.217μ,  τα Σμίλιανα στα 2.014 μ, το Κίρκουρι 1860 μ, ο Κλέφτης στα 1846 μ,  κ.α. Ο Σμόλικας τροφοδοτεί με τα νερά του τους ποταμούς Σαραντάπορο, Αώο, και Αλιάκμονα.  

    Μονοπάτια προς τις κορυφές, ξεκινούν απο τα χωριά: Αγία Παρασκευή (Κεράσοβο), Σαμαρίνα, Παλιοσέλι, Πάδες.

Κορυφές Μόσιας

Κορυφή Σμόλικα 2.637 μ.

 Χλωρίδα & Πανίδα:

     Οι κοιλάδες της Σαμαρίνας, του Βαθύλακου, του Αώου και κυρίως η εντελως παρθένα κοιλάδα ''Βάλια Κίρνα'' (Καταραμένη κοιλάδα), πέρα από περιοχές απείρου κάλους,  αποτελούν περιοχές με υψηλούς δείκτες ποικιλότητας όσον αφορά την χλωρίδα και την πανίδα.

        Χαρακτηριστικά στις πλαγιές του Σμόλικα συναντάμε, στην ζωνη 600 - 1000 μετρων (δρύς, πουρνάρια, κρανιές,), στη ζωνη 1000 - 1600 μ ( τη μαύρη πεύκη, οξιές, έλατα), ενώ στη ΄ζωνη μέχρι τα 2000 μ. συναντάμε κυρίως τα λεγόμενα ψυχρόβια κωνοφόρα δέντρα, με χαρακτηριστικό το Ρόμπολο. Η  αλπική ζώνη πάνω απ' τα 2000 μ, χαρακτηρίζεται  απο πωόδη και θαμνώδη βλάστηση ή ακόμα και απουσία αυτής. Στα δάση που καλύπτουν το βουνό βρίσκουν καταφύγιο ζαρκάδια, λύκοι, η καφέ αρκούδα, και πολλά είδη πτηνών και ερπετών, ενώ στα νερά των χειμάρων και χαμηλότερα των ποταμών, ζει η αγρια πέστροφα.

Δρακόλιμνη Σμόλικα:

       Κάτω απο τον κώνο της κορυφής και σε υψόμετρο 2.150 μ, βρίσκεται η Δρακόλιμνη του Σμόλικα. Μικρή σε έκταση (3-4 στρ) με περίμετρο 360 βήματα, σε σχήμα καρδιάς. Ο πυθμένας στις παρυφές της λίμνης έχει κοκκινωπό χρώμα, η λίμνη όμως γενικά χαρακτηρίζεται από βαθύ γαλάζιο χρώμα, στα βλάχικα άλλωστε αποκαλείται ''Λιάκου Βίνιτου'' που σημαίνει γαλάζια λίμνη.

   Στα νερά της λίμνης κατοικούν οι λεγόμενοι Αλπικοί Τρίτωνες (Triturus alpestris), ενδιαφέροντα ουροδελή αμφίβια. Τα ζώα αυτά έχουν μήκος γύρω στα 10-12 εκ., κολυμπούν με εξαιρετική ευκολία και μπορούν να βαδίζουν και εκτός νερού. Ανήκουν στο υποείδος T. alpestris veluchiensis Wolterstorff, που, όπως φαίνεται, υπάρχει μόνο στην Ελλάδα (Ενδημικό υποείδος), δεδομένου ότι στην υπόλοιπη χερσόνησο του Αίμου (Βαλκάνια) και την Ευρώπη υπάρχει άλλο υποείδος, το T. alpestris alpestris (Laurenti).

      Οταν τα παρατηρείς ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το πορτοκαλέρυθρο χρώμα του κάτω μέρους του σώματός του, και την δρακόμορφη  όψη τους, ιδιαίτερα όταν, στην προσπάθειά τους να διαφύγουν, ανοίγουν τις σιαγόνες τους. Τα ζώα αυτά τρέφονται κυρίως με μικρά ασπόνδυλα μέσα και έξω από το νερό.

      Υπάρχουν διάφοροι θρύλοι σχετικοί με την Δρακόλιμνη, που λέγονται από στόμα σε στόμα από τους κατοίκους των γύρω χωριών. Επιλεγουμε δύο για να τους αναφέρουμε εδώ. 

     Ο ενας συνδέει την ύπαρξη ενός δράκου με την λίμνη αυτή, ο οποίος είχε αντίπαλο ένα άλλο δράκο, της Γκαμήλας, του βουνού δηλαδή που βρίσκεται στα νότια, απέναντι από τον Σμόλικα. Εδώ λένε ότι  νικητής βγήκε ο δράκος του Σμόλικα, ενώ το αντίθετο υποστηρίζουν στην περιοχή της Γκαμήλας. Ο δράκος του Σμόλικα νίκησε με τέχνασμα, διότι δεν πετούσε βράχια όπως εκείνος της Γκαμήλας αλλά μεγάλους σβώλους από αλάτι, τους οποίους κατάπινε ο αντίπαλός του και έτσι, φοβερά διψασμένος, ήπιε τόσο πολύ νερό που πέθανε. 

      Κατά άλλη παράδοση της περιοχής, στην Δρακόλιμνη κατοικεί από πολύ παλιά ένα κακό πνεύμα που πρώτα ήταν τσομπάνος, ο οποίος μετά από ένα άτυχο έρωτα πνίγηκε μαζί με το κοπάδι του στην λίμνη.

Δρακόλιμνη Σμόλικα

Μονοπάτια - Διαδρομές στο Σμολικα.

• Κεράσοβο - Δρακόλιμνη  - Παλιοσέλλι

• Παλιοσέλλι - Κατ. Σμόλικα - Δρακόλιμνη - Κορυφή Σμόλικα

• Σαμαρίνα - Μόσια - Κορυφή Σμόλικα - Δρακόλιμνη - Παλιοσέλλι

• Σαμαρίνα - Δίστρατο